Al een maand op reis...

Weer een verslagje, aan het einde van weer een geslaagde week Canada!

De eerste mijlpaal is al bereikt! Afgelopen vrijdag was ik precies een maand van huis... Wat vliegt de tijd toch voorbij! Missen jullie mij al?

Maar, laat ik maar gewoon met het begin beginnen. Maandag begonnen uiteraard de colleges weer. Maar ik zal jullie niet teveel lastigvallen met de inhoud van mijn colleges, haha! Maandagavond zijn we met een hele groep internationale studenten op stap gegaan. Daniela, een Duits meisje was om twaalf uur jarig, en omdat iedereen al zijn vrienden uitgenodigd had stonden we uiteindelijk met een groep van 40 in de kroeg. Heel gezellig in ieder geval!

Dinsdag was ik vol goede voornemens opgestaan om vroeg op de universiteit te gaan studeren, maar mijn college viel uit dus ben ik lekker thuis blijven studeren.

Woensdag heb ik wel flink gestudeerd, lange collegedag. Daarna snel naar huis om te eten, en om het huis te redden van mijn Chinese huisgenoten: ze waren aan het wokken in een koekenpan, op een elektrisch fornuis... Toen de rookmelder afging stonden ze samen de koekenpan buiten te houden. Ik denk dat ik ze duidelijk heb kunnen maken dat elektrische fornuizen niet van olie houden, en volgens mij snappen ze inmiddels ook het nut van een spatel.. 's Avonds ben ik weer naar The Spoke gegaan om gezellig een biertje te drinken.

Donderdag had ik weer mijn wekelijkse minitoets, die weer goed ging! Na het college ben ik naar de Purple Store gegaan (Universiteit-merchandise) om een trui te kopen voor zaterdag voor de Homecoming (wat ik jullie zo ga uitleggen). Daarna ben ik weer braaf gaan studeren. Vrijdag was weer mijn vrije dag. Lekker een beetje skypen met het thuisfront, en verder vooral studeren. Ik maak wel een heel goede indruk zo!

Vrijdagavond vierde Daniela, die maandag jarig was, haar verjaardag. Ik was eigenlijk van plan om op tijd naar huis te gaan, want zaterdag zou een lange dag worden. Het feestje was zo gezellig dat dat plan een beetje mislukte. Ik was om 3 uur thuis! (niet laat voor Nederlandse begrippen, wel voor Canadese) Even weer voor het stereotype: ze hadden van die grote rode bekers, haha!

Zaterdag was het Homecoming. Ik dacht dat het was om te vieren dat de studenten weer terug waren, maar het bleek een soort jaarlijkse reünie voor afgestudeerden te zijn. Voor de Canadezen is het een excuus om flink te drinken, de meesten begonnen al om 9 uur 's ochtends met bier! Dat heb ik maar even overgeslagen. Ik ben eerst op de universiteit pannekoeken gaan ontbijten met Ines, Sarah en Yannick (alweer met de Fransen). Daarna zijn we met de grote massa in paars geklede mensen (zonder viel je een beetje buiten de boot) richting het Football Stadium gegaan. De Homecoming Game (Western Mustangs tegen Toronto Varsity) was echt super leuk! Ik had van te voren een spoedcursus regels gehad van een vriend van mijn huisgenootje, dus ik kon het een beetje volgen, maar de sfeer was gewoon geweldig! Net als in de film; cheerleaders, marching band, zelfs een Mustang-paard, muziek. Echt superleuk, en de Mustangs wonnen verpletterend met 63-15, hoewel we het einde niet hebben gezien. Een wedstrijd American Football bestaat uit 4x 15 minuten. Na een kwartier wisselen ze van kant, na een half uur is er echt rust. De wedstrijd duurde echter zo lang dat er al bijna 2,5 uur voorbij waren tegen de tijd dat de rust begon. Ik had het nog wel uit kunnen zitten, maar de rest was het moe, dus zijn we er vandoor gegaan. Na snel wat biertjes te hebben gehaald gingen we naar een huisfeestje. Overal in London waren studentenfeestjes, dus het duurde wel even voor we het goede huis hadden gevonden. Na een paar drankjes zijn we wat gaan eten bij de McDonalds, waar het ook uitpuilde van de Paarse mensen, en daarna wilden we naar de stad gaan. Blijkbaar stonden er overal rijen voor alle kroegen, en inmiddels regende het pijpenstelen, dus ben ik lekker naar huis gegaan, want het was ook al 10 uur inmiddels.

Zondag had ik weer een studie en chilldag. Lekker rustig aan een paar opdrachten gewerkt, en toen zat de week er alweer op. Zoals ik al zei, de tijd vliegt hier!

Tot volgende week!